Heb ik een burn-out? En wie bepaalt dat dan?

2017 was voor mij een lastig jaar. Een scheiding met complicaties, en of dat nog niet genoeg was overleed mijn vader volkomen onverwacht. Keuken kopen, uitvaart regelen, voorlopig koopcontract tekenen, volgende dag de uitvaart. Aan de klus, slopen, verven, zonder vader die zou helpen. In plaats van met hulp een nieuw leven inkleuren, muren vol tranen.

Kortom, te veel emotie in te weinig tijd.

Daarnaast ging het werk gewoon door, het lot van een ondernemer. Niet zeuren, doorpakken.

2018 zou mijn jaar worden. Na de eerste maanden begon mijn lijf te haperen. Om de stress  hieromtrent te verminderen, naar de huisarts voor een check. Eigenlijk alleen met het doel om te horen dat er niets aan de hand was.

Uiteraard was er niets lichamelijks aan de hand, niets anders dan dat ik gewoon heel moe was. Wel de vraag: heb je een burn-out?

Leuk die vraag! Wat is een burn-out?

In de DSM V* (de bijbel voor psychische aandoeningen) komt een burn-out niet voor. Hier wordt alleen gesproken over een (ernstige)overspanning. De POH (Praktijk Ondersteuner Huisarts) trok de link met mijn werk? Kon ik mijn werk nog doen? Want er is altijd een link tussen werk en burn-out gaf zij aan. Natuurlijk kon ik mijn werk nog doen! Van mijn werk word ik nog steeds blij! Geen burn-out dus?!

Ik moest denken aan mijn inmiddels overleden oma. Zij kwam 8 jaar geleden in het ziekenhuis terecht. Burn-out zeiden de artsen. Ze kon de zorg voor mijn opa niet meer aan. Is de zorg voor je partner dan werk of privé?

In mijn werk als re-integratiecoach en burn-out/stresscoach kom ik vaak mensen tegen die uitgevallen zijn met psychische klachten.

De mensen die van de bedrijfsarts de indicatie burn-out meekrijgen, hebben vaak de volgende kenmerken:

  • Ze stellen slecht grenzen.
  • Ze weten niet zo goed wanneer iets ‘goed (genoeg) is’.
  • Ze zijn over het algemeen afhankelijk van de bevestiging van een ander. Behalve als ze zichzelf niet goed genoeg vinden, dan zijn ze heel volhardend in hun eigen gelijk.

In 2004 ben ik uitgevallen met een burn-out. Ik ben dus ervaringsdeskundige. Ik heb toen ook geleerd dat ik een aantal van bovenstaande kenmerken heb. Ik weet ook dat ik burn-out gevoelig ben en altijd zal blijven.

Was ik dan toch weer in dezelfde valkuilen gestapt?

Als ik iets geleerd heb, is het dat de wereld van de burn-out nog veel onduidelijkheden kent. Er is een aantal criteria dat gebruikt wordt om een burn-out vast te stellen. En dat vaststellen is aan de huisarts of aan de bedrijfsarts.

Oh ja, en ik had geen burn-out. Ik was gewoon heel verdrietig, erg moe en boos. Of is dat ook een burn-out?

3 reacties. Plaats een nieuwe

Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.